Rovčanin: Pljevljima se mora vratiti do 900 miliona eura, godišnje minimum do 70 miliona

U Pljevlja se mora uložiti između 700-900 miliona eura ili bolje reći vratiti, jer su Pljevlja samo u zadnjih 30-tak godina državi doprinijela makar 5 milijardi eura. Ako je period pravedne tranzicije od 2025. do 2040. godine, godišnje usmjeravanje od po 50-70 miliona eura za energetsku tranziciju u Pljevljima nije nepremostivo opterećenje za državu, ocijenio je Nikola Rovčanin, poslanik Demokratske Crne Gore ističući da ako želimo privredni kontinuitet, nova radna mjesta i stvarnu pravdu u tranziciji, onda investiranje mora da bude srazmjerno tim težnjama.

Rovčanin je rekao da u suprotnom, ako postojeće gigante ne zamjene novi giganti ( a takvi mogu biti cemenat i drvoprerada), uz prateće peoizvodne lance, nove objekte obnovljive izvore energije (OIE) i infrastrukturu, Pljevlja neće moći dalje i staće onda kada se sagori i poslednji grumen uglja u TE Pljevlja.

Rovčanin ipak vjerujem u uspjeh, ne samo u opstanak već, i u napredak Pljevalja.

“Vjerujem u dobre namjere, realne i stvarne. Vjerujem u sve Pljevljake, sve kolege u parlamentu, izvršnoj vlasti i na svim pozicijama, da složno borbu za opstanak i napredak Pljevalja izvedemo do kraja”, rekao je Rovčanin.

Ističe da ključ da se ne može nešto zatvoriti ako se prethodno ne otvori nešto jednako stabilno, dugoročno i održivo kao ono što se zatvara.

“Ako se za 1500 radnika prethodno ne obezbijedi 1500 stabilnih i još finansijski izdašnijih radnih mjesta, onda nema ni tranzicije, a naročito ne komponente pravde u njoj. Da bi se postigla pravda potrebne su godine i godine”, rekao je Rovčanin.

On smatra da je jako teško bez ogromnih privrednih i socio-ekonomskih posledica napustiti proizvodnju rudarsko-energetakog kompleksa prije 2040.godine i ističe da za tu godinu mora da se bore i država i Pljevlja i zaposleni.

Na pitanje šta može zamijeniti rudarsko-energetaki kompleks nakon 2040. godine Rovčanin tražitu privrednoj tradiciji grada i u onome što ovaj grad može, i navodi u koje djelatnosti država treba da uloži do 900 miliona eura:

1. Izgradnja savremene i ekološki prihvatljive Cementare;

2. Pokretanje drvoprerađivačkog giganta;

3. Osnivanje Slobodne zone Pljevlja sa kompletnim infrastrukturnim spektrom i izuzetnim olakšicama za investitore;

4. Fabrike cigle, crijepa i ostalih opekarskih proizvoda;

5. Izgradnja solarnih i vjetroelektrana na pogodnim lokacijama;

6. Završetak započete toplifikacije grada i mHE Otilovići;

7. Saobraćajna konekcija sa auto putem i regionalno povezivanje.

8. Baterijski sistem u TE Pljevlja i korišćenje energetske infrastrukture.

9. Poseban paket subvencija za poljoprivredu vrijedan najmanje 50 miliona eura za područje pogođeno procesom tranzicije.

10. Hladni režim rada TE Pljevlja, zadržavanje djelimične proizvodnje uglja i pratećih biznisa rudarske kompanije.

“Bez ovog privrednog paketa, gašenje rudarsko-energetskog kompleksa bilo bi bolno i izazvalo bi nesagledive posledice po Pljevlja i državu. Istina je, košta, ali donosi mnogo i građanima i zaposlenima i državi”, zaključuje Rovčanin.

Podsjetio je da se Crna Gora kao i gotovo sve države regiona suočavaju se sa međunarodnim obavezama smanjenja CO2 i napuštanja uglja. Naročito je izazovna i za državu problematična CBAM taksa od 2027. godine.

“Sve ove izazove Crna Gora mora da prevaziđe uz kompromise, razumijevanje međunarodnih partnera i očuvanje interesa energetske stabilnosti države, a naročito socio-ekonomske komponente. Rudarsko-energetski kompleks u Pljevljima obezbijeđuje i do 45% električne energije Crne Gore. Uz snažno pokrenut točak energetske tranzicije sa jasno vidljivim i mjerljivim rezultatima, trebaće dugi niz godina za stvaranje zamjenske stabilne energije kakvu proizvodi TE Pljevlja. Veliki energetski objekti grade se u dugom periodu često i više od jedne decenije. Na žalost od 1982. do 2021. u Crnoj Gori nije izgrađen niti jedan od strane države. Dakle, borimo se i sa izazovima budućnosti, ali i sa teškim naslijeđem. Prethodne tri decenije gašenja fabrika drvoprerađivačkih, vojnih, tekstilnih, uslužnih, poljoprivrednih i drugih, uslovile su privredni i demografski slom grada, rekao je Rovčanin ističući da još jedno naglo gašenje poslednjih giganata, Pljevlja ne bi preživjela.

PVN