Preko 120 vjernika iz Pljevalja na pokloničkom putovanju u Manastiru Dečani na Cvijete

Trecu godinu vjernici za pravoslavni praznik Cvijeti organizovano idu na liturgiju u Manastir Visoki Decani.
Vaskrsnji post ulazi u sedmu nedelju posta, Strasnu sedmicu. Posjeta drevnim svetinjama Srpske pravoslavne crkve dubokim korijenom vjere i Bozijom blagodati koja grije srca vjernog naroda najradosniji su trenuci vaskrnjeg posta.

Na svetoj arhijerejskoj lirurgiji koju je sluzio vladika Teodosije bilo je danas preko hiljadu vjernika. Iz Pljevalja su na poklonickom putovanju bile dvije grupe u dva autobusa. Jednodnevno putovanje organizovao je Milos Simovic a dobrovoljni davaoci krvi kluba “Pokloni zivot”, koje je predvodio predsjednik Mirko Golubovic, tri dana su boravili na Kosmetu u dobrotvornoj akciji davanja krvi i pomoci srpskom narodu.

Pred duhovnoscu i ljepotim Visokih Decana zaigra srce vjernig naroda. Najljepse freske Gospoda Isusa Hrista i Presvete Bogorodice ozive svaki dan iz Jevandjelja i svaki Bogom nadahnuti podvig svetaca.
Radost susreta Pljevljaci su podjelili sa mladim monahom Amfilohijom, ljekarom iz Pljevalja.

Bezvremenski mir Visokih Dečana, arhitektura i umjetnički izskaz privlače vjerni narod. Danas su mnogi vjernici ostali zatečeni činjenicom da su pripadnici KFOR-a koji trenutno čuvaju ulazak u Manastir Visoki Dečani Hrvati, dok su se u porti hrama mogli vidjeti pripadnici vojske italijanskog KFORA..

Za molitvu kažu da je razgovor duše sa Bogom. Molitva koja se izgovara u svakom pravoslavnom hrami je Slva Bogu na visini, na Zemlji mir, među ljudima dobra volja. Blagosloven Bog naš sada i uvijek i u vjekova vjekova. Slava i hvala Gospodu i Bogu našem. Amin

U Pečkoj patrijaršiji vjernici su se poklonili svetim moštima srpskih patrijaraha i čudotvornoj ikoni Bogorodici Pećkoj, pred kojoj je čitan njen akatist.Po predanju Crkve, čudotvornu ikonu Majke Božije Pećke, naslikao je 48 godina od Rođenja Hristovog, Sveti jevanđelist Luka u Getsimanskom vrtu .blizu mejsta gde se danas nalazi Grob – pećina u kojoj je počivalo tijelo Presvete Djeve – sve do Njenog slavnog Uspenija.

Car Lav Mudri ovu ikonu će 460. godine preneti iz Jerusalima u Carigrad, i postaviti u Crkvi posvećenoj Majci Božijoj. Odatle će je poslati u Herson ruskom knezu Vladimiru na dan krštenja Rusije. Ikona će ubrzo biti prenesena i u Veliki Novgorod, gde će boraviti neko vreme – odakle će se vratiti u Jerusalim.

Po jednom predanju, ovu ikonu je Sv. Sava dobio na dar od patrijarha carigradskog u Nikeji prilikom svog posvećenja za Arhiepiskopa srpskog. On će je doneti u Srbiju i postaviti je u sedište Arhiepiskopije – manastir Žiču. No kako se Žiča nalazila na samoj granici naše tadašnje države, to će po zaveštanju Svetoga Save, njegovi prejemnici preneti Arhiepiskopiju u Peć. Tom prilikom i ova Sveta i Svečasna ikona će biti prenesena u Pećku patrijaršiju. Stoga je i nazvana Pećkom Bogorodicom, a narod je od milošte, zbog njene blagodatne lepote, zove još i Krasnica Pećka.

Na nekoliko metara od ulaza u Pećku patrijaršiju nalazi se najstarije zaštićeno stablo Srbije „šam-dud”, koga je zasadio srpski arhiepiskop Sava drugi, sin Stefana Prvovenčanog.

Stablo crnog duda pored svojih prirodnih vrijednosti predstavlja i istorijski spomenik i zapis – kulturno dobro.

„Stablo crnog duda zasadio je srpski arhiepiskop Sava Drugi između 1263. i 1272. godine. Sava Drugi je po povratku iz Jerusalima prošao kroz pokrajinu Šam, u današnjoj Siriji, odakle je doneo sadnicu duda i zasadio je u porti Pećke patrijaršije. Za vreme oluje 1957. godine viševekovno stablo raspuklo se na dva dela. Grane su polegle po zemlji  zatim izrasle u dve krošnje. Uz glavno deblo, koje je pocepano na dva dela, razvila su se još tri izbojka sa razvijenom krošnjom. Tako je formiran originalan habitus starog duda“, piše Politika..

Zavod za zaštitu prirode Srbije stavio je pod zaštitu šam – dud u Pećkoj patrijaršiji 1957. godine kao spomenik prirode i kao prirodno dobro prve kategorije. Zasađen je 223 godine pre otkrića Amerike i 120 godina pre Kosovskog boja koji se dogodio 1389. godine i 17 godina nakon proglašenja Pećke patrijaršije za sedište srpskih episkopa i patrijarha 1253. godine.

Tri duda, iste sorte, koja rastu na Kosovu i Metohiji su najstarija ovakva drveta u Evropi. Zajedno imaju više od dva milenijuma. U Evropi zvanično ne postoji dud stariji od 250 godina, a svaki od tri duda na Kosmetu, šam – dud u porti Pećke patrijaršije, dud – murika u porti crkve svetog Đorđa u Rudniku kod Srbice i kara – dud, pored Muratovog turbeta na Gazimestanu, predanja kažu, su stariji od 700 godina.