Autorko veče Pljevljaka Huseina Pajevića

U organizaciji Narodne biblioteke „Stevan Samardžić“ održaće se autorsko veče zavičajnog pisca Huseina Pajevića  “Od izvora nesanice do ušća snova”, 28. Marta u 19 časova u čitaonici Biblioteke. Pored autora, učesnici su i mr Zora Jestrović, koja je i recenzent obje zbirke pjesama, direktorica Biblioteke Bojana Đačić i pjesnikinja Milica Ljiljanić, kao i učenici Muzičke škole, Amar Čelebić i Petar Krivaćević.

Husein Pajević je rođen u Pljevljima 1984. godine. U rodnom gradu je završio osnovnu školu i Gimnaziju. Prve pjesme je napisao još kao osnovac , a potom je želju za pisanjem potisnuo sve do 2014. godine kada se konačno prepušta izvoru stihova i nesanica i ušćima poetskih snova. Strastveni je ljubitelj ribolova, života sa prirodom i u prirodi, ekološki je aktivista i pobornik ekološke osvješćenosti pojedinca i društva. Pjesme je objavljivao na nekoliko elektronskih književnih portala, a 2020. godine štampana mu je prva zbirka pjesama „Izvor nesanice“. Knjiga „Ušće snova“ njegova je druga zbirka pjesama. Husein Pajević živi i radi u Pljevljima.

Husein Pajević je poznat po svom specifičnom stilu i dubokom razumijevanju ljubavi kao teme. Njegov opus ljubavne poezije obuhvata razne aspekte ljudskih emocija, kroz koje istražuje ljubavne strasti, tugu, nadu i bol. Ljubavna poezija Huseina Pajevića ne samo da je izraz intimnih, ličnih osećanja, već i duboko filosofska, uz uplitanje metafizičkih pitanja o ljudskoj sudbini, odnosu između tela i duše, te trajanju ljubavi.

U njegovoj poeziji, ljubav se često predstavlja kao snažna i sveobuhvatna sila koja pokreće svijet, ali i kao nešto što može biti i krhko, prolazno. On istražuje kako ljubav može biti izvor velike radosti, ali i velikog bola.

Pajevićev stih je poznat po tome što je emocionalno jak, a istovremeno nijedan stih nije preterano bukvalan. On koristi metafore i simbole koji pomažu da se stvore kompleksnije slike o ljubavi, koji ne zavise samo od osećanja, već i od percepcije svijeta u kojem ljubav postoji. On ne izbjegava teške teme kao što su ljubavna razočaranja, smrt ili postojanje ljudskih strasti, ali istovremeno ne gubi na optimizmu.

Ljubavna poezija Huseina Pajevića nije samo intimna ispovest, već i dubok komentar ljudske prirode. On kombinuje lirizam sa filosofskim razmatranjem života i ljubavi, što njegovu poeziju čini ne samo emocionalno snažnom, već i intelektualno podsticajnom.